Probeer terug mijn leven in de goede richting te duwen, moeilijk , maar moeilijk gaat ook.
Valentijn mijn zoon die in de VS woont is nu hier tot 11 maart en dan ben ik en mijn andere zoon weer alleen,
Probeer 's avonds toch een beetje te haken, ben nog maar een sjaal begonnen, iets dat ik ken, maar ik ben nog steeds aan mijn eerste bol wol bezig, het is echt de processie van echternach, twee stappen vooruit, één achteruit, heb al meer uitgetrokken dan gehaakt,
verdomme toch
Micheline
Het is ook zo triest en moeilijk te verwerken. Neem de tijd toch, het is nog maar zo kort geleden. Het is je goed recht om verdrietig te zijn. Leg de lat voor jezelf niet zo hoog, dat komt de verwerking vast niet ten goede. Heel veel sterkte, dat zal je voorlopig nog wel nodig hebben.
BeantwoordenVerwijderenDat kan ik me voorstellen en ik kan nu niet autorijden met die stomme vinger anders was ik al langsgekomen, maar dat kan binnenkort misschien. Ik voel met je mee, natuurlijk ben je verdrietig en dat mag en moet ook, je partner is weggevallen, je steun en toeverlaat en nu ben je alleen, supermoeilijk. Ik bel je zeker de volgende dagen, ten laatste in het weekend, beloofd.
BeantwoordenVerwijderendikke kus rita
Je haken zit nog net zo in de knoop als jij. Elke keer een klein stukje, zo zal het nog wel een tijdje gaan. Veel sterkte.
BeantwoordenVerwijderenAlyt